رئیس هیات مدیره فدراسیون طیور گفت: قیمت تمام شده کالا با افزایش نرخ ارز نیمایی که از سوی دولت انجام می‌گیرد، بالا می رود اما از بخش خصوصی انتظار دارند کالای خود را با قیمتی پایین تر از نرخ تمام شده به فروش رساند.
داوود رنگی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: پس از حذف ارز ترجیحی، قیمت گذاری کالاها با ارز نیمایی که در آن مقطع حدود ۲۴ هزار تومان بود، انجام شد اما با گذشت بیش از شش ماه و افزایش نرخ ارز نیمایی که به طور مستمر توسط بانک مرکزی انجام می‌گیرد، همچنان از بخش خصوصی انتظار دارند کالای وارداتی را ارزان بفروشد.
وی افزود: به عنوان مثال قیمت نهاده‌های دامی با ارز نیمایی ۲۳ تا ۲۴ هزار تومانی تعیین شده است اما اکنون که قیمت ارز نیمایی به ۲۸ هزار تومان رسیده است، هیچ تغییری در نرخ نهاده‌های دامی داده نمی‌شود.
رنگی ادامه داد: البته با وجود ثبات قیمت نهاده‌های دامی شاهد این مسأله هستیم که نرخ خدمات دولتی مانند موسسه استاندارد و خدمات بندری چندین برابر شده است.
این مسئول صنفی با انتقاد از قیمت گذاری دستوری برای مرغ ادامه داد: متاسفانه در قیمت‌گذاری برای کالاها منطق اقتصادی رعایت نمی‌شود. در سازمان حمایت و تشکیلات وزارت جهاد نیز رویه اقتصادی متناسب با وضعیت بازار حاکم نیست.
رئیس هیات مدیره فدراسیون طیور درباره وضعیت بازار مرغ تصریح کرد: در شرایطی که قیمت مرغ عرضه شده از سوی تولیدکنندگان پایین‌تر از نرخ دستوری است هیچ دستگاهی برای جبران زیان واحدهای تولیدکننده برنامه ای ندارد. اما به محض اینکه تولیدکنندگان برای جبران بخشی از ضرر و زیان خود قیمت را کمی نسبت به نرخ تعیین شده بالاتر ببرند، دستگاه‌های نظارتی و بازرسی با تمام توان وارد معرکه شده و شروع به پرونده سازی برای تولیدکنندگان می‌کنند.
رنگی با تاکید بر ضرورت تامین نقدینگی برای فعالان صنعت طیور خاطرنشان کرد: تامین تسهیلات مالی برای بخش طیور بسیار ضعیف و کند است، همچنین استهلاک ماشین آلات و عدم امکان تجهیز و نوسازی و توسعه واحدها برای تولیدکنندگان میسر نیست این عوامل می‌تواند ظرف دو تا سه سال آینده صنف را گرفتار عدم کارایی و افزایش هزینه های سربار کند.
رئیس هیات مدیره فدراسیون طیور همچنین درباره تجمیع تشکل ها اظهار کرد: وزیر جهاد کشاورزی نسبت به نبود تشکلی بزرگ و فراگیر که بتواند به آن اعتماد کنند ابراز دغدغه کرده اند.
وی افزود: تشکل‌ها عمدتا با دو رویکرد مشورتی و عملیاتی تشکیل می‌شوند. تشکل‌های عملیاتی در قالب شرکت‌های تعاونی شکل می‌گیرند که عملکرد آنها در قالب بیلان کار، حجم خرید و فروش و سوددهی و زیاندهی قابل ارزیابی است اما تشکل‌های مشورتی که بیشتر در قالب انجمن تشکیل می شوند باید با ارائه برنامه های کارشناسانه ارزیابی شوند.
