مردم هشترود و چاراویماق اگرچه بیش از ۲۰۵ هزار راس دام سبک و سنگین دارند اما به دلیل نبود کشتارگاه در آن حوالی و تحمیل هزینه‌های حمل‌ونقل، گوشت قرمز و سفید را با قیمتی بالاتر می‌خرند.
به گزارش ایرنا در زمان حاضر گوشت مورد نیاز مردم هشترود از کشتارگاه‌های تبریز یا مراغه و از فاصله حداقل ۱۰۰ کیلومتری تهیه می‌شود در حالی قرار گرفتن این شهرستان در کنار اتوبان پیامبر اعظم (ص) و وجود بسترهای لازم، می‌تواند حاشیه سود مناسبی برای سرمایه‌گذاری در بخش کشتارگاهی آن ایجاد کند.
نبود کشتارگاه دام و طیور در این شهرستان نه تنها در زمینه تهیه گوشت بلکه در بحث فروش دام نیز سایه می‌اندازد تا جایی که دامداران این شهرستان دام زنده را قیمتی کمتر به واسطه‌های شهرستان های اطراف می‌فروشند.
مدیر جهاد کشاورزی هشترود با بیان اینکه ۱۷۰ هزار راس دام سبک و حدود ۳۵ هزار راس دام سنگین در این شهرستان نگهداری می‌شود، بیان کرد: کشتارگاه دام و طیور حتی در شهرستان‌های همجوار و نزدیک همچون چاراویماق یا بستان‌آباد نیز وجود ندارد و فاصله شهرستان نیز با مرکز استان قابل توجه است.
مجید احمدی با اشاره به اینکه مردم شهرستان بر همین اساس گوشت قرمز را ۲۰ تا ۵۰ هزار تومان گران‌تر می‌خرند، بیان کرد: مرغداری‌های این شهرستان دارای ۵۵۰ هزار قطعه ظرفیت تولید مرغ است و جای خالی کشتارگاه طیور هم در این شهرستان احساس می‌شود.
به گفته وی شهرداری هشترود پیش از این یک کشتارگاه سنتی داشت که به دلایل مختلفی تعطیل شد و اکنون چاره ای جز تهیه گوشت از فاصله های دورتر وجود ندارد.
فرماندار هشترود نیز می‌گوید: اکنون قصابان و مرغ‌فروشان جهت ذبح دام خود به شهرستان‌های دیگر می‌روند و این کار علاوه بر تحمیل هزینه اضافی، هرازچندگاهی به وقوع حوادث جاده‌ای نیز منجر می‌شود.
علیرضا توری افزود: از هر سرمایه‌گذاری که بتواند در این شهرستان با توجه به وجود ظرفیت دامی و تعدد مرغداری‌ها، در امر احداث کشتارگاه صنعتی اقدام کند، حمایت همه‌جانبه خواهیم کرد.
وی نیز به قرار گرفتن این شهرستان در کنار اتوبان پیامبر اعظم و آزادراه هشترود – مراغه و همچنین نزدیکی به مرکز کشور و استان و کشورهای غرب کشور اشاره کرد و افزود: همین موقعیت جغرافیایی می‌تواند موقعیت عالی برای سرمایه‌گذاری در زمینه کشتارگاهی باشد.
به گزارش ایرنا شهرستان چاراویماق در مجاورت هشترود نیز وضعیتی مشابه در زمینه گوشت قرمز و مرغ دارد و به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاری در بخش کشتارگاهی این شهرستان‌ها جزو نیازهای اساسی برای جنوب آذربایجان‌شرقی باشد.
